Mijn laatste weekje vrij!

Daar was ik maar weer eens een keertje! Na mijn avontuur in Mariakani waren de lichamelijke ongemakken terug, terwijl ik nog steeds antibiotica slikte dat weekend. De pillen raakten op en daarnaast hadden ze dus ook niet afdoende geholpen, dus stuurde ik maandagochtend heel vroeg (7.00 uur) Bimba maar op pad naar zijn vriend die een pharmacy heeft en die wel andere antibiotica voor me had die sterker was. Bimba kwam terug met 3 verschillende soorten pillen, van die blauwe moest ik er 2 tegelijk nemen en die groene 1 en die witte ook 2.... Zeker weten???? Ja, zeker weten! Vanavond moet ik terugkomen, want degene die het beste zouden helpen had hij nu niet, maar die zou hij laten brengen, zodat ik die 's avonds kon nemen. Ik had 's ochtends al heel vroeg mijn eigen antibiotica uit Nederland genomen, dus Bimba had ook nog even nagevraagd of dat nog uitmaakt in combinatie met die andere pillen, maar dat maakte niet uit, er zat genoeg tijd tussen. Ok, ik voelde me ondertussen zo beroerd, geef mij al die pillen dan maar. Na veel drinken, slapen, naar de wc rennen en maar weer even slapen, zijn we aan het eind van de middag samen maar even richting de village gegaan. Ik was het binnen zitten met al die hitte wel zat, ook al voelde ik me redelijk koortsig. Hoe verder we de village inliepen, hoe later het werd, hoe beroerder ik me begon te voelen, dus de terugweg maar een matatu genomen. De pharmacie had de medicatie gelukkig al wel binnen, dus daar kon ik vanavond mee beginnen (weer andere antibiotica dus) in combinatie met de groene pillen die ik vanmorgen gekregen had. Die combinatie zou me snel van mijn problemen af moeten helpen. Omdat ik geen puf had om ook nog maar iets voor het avondeten te doen (boodschappen, koken, afwassen) besloten we in ons stamcaféetje, naast het cybercafé pilau te eten (60Ksh= €0,60 per bord) Dat is nog eens goedkoop uit eten he ;) Een tafel verder zat een jongen die me enthousiast gedag zei, alsof hij me kende, na even goed kijken, zag ik dat het de headmaster van de Rainbow4kids school was. (Ja, dat is een vrij jonge gozer, ik schat hem een jaartje of 30 hooguit) Hij vroeg me wanneer ik naar de school kwam. Ik vertelde dat ik deze week naar Kebene zou gaan om afspraken te maken en dat ik daarna contact met hem op zou nemen. Vervolgens smste ik Katrien van de school of zij nog zin had wat samen te gaan doen deze week, want zij zou vrijdag weer richting België vertrekken. We spraken uiteindelijk af woensdag na de school ergens te gaan eten, Bimba zou meegaan en zij zou vragen of de headmaster James, ook meeging. Daarna nog een drankje doen ergens in Ukunda leek haar wel gezellig. Toen ik thuiskwam meteen mn bed weer ingedoken, om vervolgens de volgende ochtend vroeg echt kotsmisselijk wakker te worden! En zo heb ik me de hele dag gevoeld! In beide bijsluiters van de antibiotica stond er maagklachten als bijwerkingen, dus gooide ik het daar maar op. Toen heb ik dus wel even een traantje gelaten, want als je je zo beroerd voelt ga je toch wel nadenken over hoe het thuis zou zijn gegaan. Thuis is dit soort dingen toch wel zoveel gemakkelijker, hupsakee, naar de huisarts, gelijk de goede antibiotica, thuis lekker op een gewone wc zitten, warme douche, niet zo benauwd in huis overdag.... Echt, het viel me alles mee hoe gemakkelijk ik nu andere antibiotica had, die uiteindelijk wel echt supergoed werkte, maar al die gemakken van thuis, die mis je het meest als je je goed beroerd voelt. Gelukkig had ik een lieve vriend die me goed verzorgd en getroost heeft.
Woensdag voelde ik me gelukkig al een stuk beter, dus 's avonds gezellig met Katrien en James (en Bimba natuurlijk) uit eten geweest. Daarna nog even een drankje in Masai night club gedaan. Was erg gezellig. Ik leerde op deze manier de headmaster ook wat beter kennen, wat natuurlijk wel handig is, aangezien Katrien vrijdag weer terug naar België gaat. Wat erg leuk is om te horen, is dat Katrien duidelijk liet merken dat ze het wel helemaal met mij ziet zitten op de school. Ze zegt letterlijk dat ze vertrouwen in me heeft. Dit is echt heel erg fijn.
Donderdag heb ik eerst eens lekker uitgeslapen. Bimba was al een tijdje wakker bleek later. De afgelopen dagen waren we bezig geweest om een tv/antenne de plaatsen, zodat we ook tv thuis zouden hebben, maar dit was tot op heden nog niet gelukt. Elke dag kwamen we er achter dat we iets misten en was het al te laat om nog naar de village te gaan om dat te halen. Vervolgens alles goed aangesloten, maar nog steeds geen resultaat, dus toch maar iemand erbij geroepen die er verstand van had. Bleek de adapter kapot te zijn....Terwijl Bimba deze dag thuisbleef met de jongens die de tv gingen installeren, ben ik in mijn eentje op weg gegaan naar Nakumatt. Eerst even goed geinformeerd bij Bimba hoeveel elk traject me zou moeten kosten en waar ik over moest stappen enz. Aangekomen bij Nakumatt snel mijn lijstje afgewerkt. Bij de kassa staat altijd iemand om je spullen in te pakken. Deze jongen begon mijn boodschappen automatisch in het karretje in te laten, ze verwachten namelijk dat alle blanken wel een auto hebben, dat is echt elke keer dat ik bij Nakumatt kom. Ik vertelde dat ik graag de spullen in tassen wilde hebben omdat ik met de matatu moest. Mijn schoudertas zelf even volgepropt met wat zware spullen de rest van de boodschappen verdeeld over 2 plastic tassen die uiteindelijk ook niet echt licht waren. Hupsakee, de jongen draagt je tassen voor je naar de matatu, die al klaar staat, dus waar je zo in kan stappen. Dat is toch wel makkelijk hoor hier in Kenia. Beetje jammer alleen dat de matatu's niet tot voor je deur gaan, dus toen ik aan de weg uitstapte, mocht ik alsnog met die zware tassen een eind naar het huis lopen.
Toen ik terugkwam hadden we tv! Wel 1 zender die goed ontvangen wordt en 2 met sneeuw! Jeej!!!!!!!! Hahahaha. Alles beter dan niets he!
En toen was het alweer vrijdag, de dag dat ik dit schrijf. Vandaag ben ik op weg gegaan naar Kebene om daar met de manager afspraken te maken over mijn werk daar. Ik ging dit keer met een motorbike, omdat we vanavond plannen hebben om naar Shakataka (disco club waar ik in december Bimba heb ontmoet) te gaan met het broertje van Bimba en 2 neven. Dan moet ik natuurlijk niet hele moeie benen hebben, want dan moet er natuurlijk gedanst worden! Net op het laatste stuk op de motorbike begon het keihard te regenen, dus ik kwam helemaal doorweekt aan bij Kebene. Daar was Pasci net een rondleiding aan het geven aan een andere Belg die een kwartiertje verderop (met de auto) een school aan het opstarten is. Na de rondleiding ben ik met Pasci en de manager gaan zitten en spraken we over wat ik kon gaan doen. Ik gaf aan dat ik in ieder geval 2 dagen per week wat wil doen, en mocht het echt een keer nodig zijn ik echt niet moeilijk doe over een extra dagje ofzo. Ze hadden allerlei ideeën. Doordeweeks kon ik de kinderen helpen met hun huiswerk, in het weekend op zaterdag mee naar strand, op zondag naar de kerk en elk kind moest ook regelmatig iets maken voor hun sponsors in Nederland en België. Hier konden ze vaak ook wel wat hulp bij gebruiken, een poëm, een brief, een tekening, een video, enz. Daarnaast kon de manager soms wel wat hulp gebruiken bij de administratie, zou ik misschien kunnen helpen om de kamer die ze nu aan het bijbouwen zijn om kleding van de kinderen in te bewaren straks netjes georganiseerd te maken. Ook vroeg Pasci mij of ik misschien elke maand een mail naar hem wilde sturen met mijn bevindingen en verhalen over Kebene. Hij wilde graag op de hoogte blijven, ook als hij straks weer in België zit. Natuurlijk vind ik het helemaal geen probleem om spion te spelen ;) Hahaha, we konden er gelukkig allemaal om lachen, ook de manager. Voor nu hebben we afgesproken dat ik woensdag langskom, dan zorgt de manager dat hij alles voor me op papier heeft wat ze van me verwachten, welke dagen ik er ben enz. Volgende week zaterdag zal ik dan mijn eerste dag met de kinderen hebben. Ik ga dan met de kinderen (en hun vaste begeleiders) een dagje naar het strand. Natuurlijk even geïnformeerd wat er dan op dat strand gebeurd, wat doen de kinderen, wat doe ik, moet ik zwemkleding mee, mag bikini? enz. Het wordt een dagje van 10.00-16.00, dus dat valt qua tijden nog wel mee. Ik ben heel benieuwd en heb er erg veel zin in!
Verder is er 16 juni een groot evenement in Mombasa waar zelfs de president zou komen voor kinderen van weeshuizen. Van elk weeshuis mogen een aantal kinderen daarheen en samen met andere weeshuizen in hun district bereiden ze dan een optredentje voor. Onze 8 kinderen bereiden een poëm voor. Ik kan met deze kinderen daarvoor oefenen, maar ze vroegen ook of ik 16 juni zelf mee zou willen als begeleider. Natuurlijk wil ik dat! Gaaf!
Verder maken we woensdag afspraken, maar waarschijnlijk zullen mijn vaste dagen zaterdag en zondag worden, omdat doordeweeks er ook andere vrijwilligers zullen zijn vanaf half juni (nu zijn er tijdelijk even geen vrijwilligers)
Ook bij Kebene lieten ze me duidelijk weten dat ze wel vertrouwen hadden in onze samenwerking. De manager stelde zich erg open voor ideeën en had er zichtbaar al helemaal zin in. (hij schijnt ook nieuw te zijn...) Dat Pasci al zoveel ideeën voor me had als administratie, het organiseren van de kledingkamer en die maandelijkse mails, vond ik ook wel van wat vertrouwen spreken. Echt zo leuk om je zo welkom te voelen!
Na bij Kebene nog even gezellig gekletst te hebben met de manager over van alles en nog wat tijdens zijn lunch, ben ik maar op weg gegaan naar de Rainbow4kids school. Even kijken of ik daar al een dag af kon spreken. Ik zag James (de headmaster) al op het schoolplein staan en vroeg of hij even tijd had. Ja hoor, dat had hij wel. Ik vertelde over Kebene en we spraken af dat ik dinsdag voor het eerst kom, ik probeer dan 's ochtends rond 7.30 daar te zijn en zal gewoon eens een dagje meekijken in de verschillende klassen. Die dag zullen we waarschijnlijk ook even gaan zitten om een schema te maken van wanneer ik er ben.
Volgende week gaat het werk dus echt beginnen! Heb er stiekem toch wel heel veel zin in. Ben heel benieuwd hoe alles gaat lopen, maar zoals ik zei, voel ik me heel welkom en hebben ze allemaal veel vertrouwen in mij, wat me toch ook wel een stukje vertrouwen geeft in alles.
Nu nog even genieten van mijn laatste weekendje vrij. Bimba's broertje en 2 neven zijn ondertussen gearriveerd, het avondeten wordt door Bimba geserveerd en daarna gaan we ons klaarmaken voor een avondje stappen! Morgen lekker uitslapen en 's avonds de Champions League finale kijken ergens in een pub ofzo (jaja, Marriëtte is tegenwoordig verplicht voetbal te kijken....) en dan zondag weer richting Mariakani, want Bimba's voetbalteam heeft een belangrijke wedstrijd waar hij graag bij wil zijn. Leuk weekend voor de boeg dus! Ik ga maar eens genieten van mijn ugali met beefstew. Kwaherini!