De reis

Zaterdag 30-4-2011
Op dit moment zit ik ergens voorbij de handbagagecontrole te wachten tot ik kan inchecken voor mijn vlucht van Addis Ababa naar Mombasa. Mijn dag tot nu toe was wel oké. Gisteren hebben Jeanne en Marieke me naar Brussel gebracht. We reden in Nederland weg bij mooi zonnig weer, maar onderweg hebben we "gelukkig" ook nog even een hagelbui op ons dak gehad. Heb ik dat ook nog even meegemaakt voor ik naar Kenia ga. In Nederland reed alles goed door, maar richting Antwerpen reden we echt direct een file in van heb ik jou daar. Stilstaan, 2 cm rijden, stilstaan... Dankzij de navigatiekunsten van Marieke en een beetje hulp van Tom hebben we aardig om de file heen kunnen rijden, alhoewel er ook op de wegen rondom de snelweg enige file stond. Uiteindelijk zijn we ruim een uur later dan gepland aangekomen op het vliegveld in Brussel en heb ik mijn vlucht gehaald! In de rij maakte ik gelijk kennis met Margreet. Een meisje uit Amersfoort dat naar haar vriendin in Uganda gaat. We besloten na de check-in eigenlijk wel naast elkaar in het vliegtuig te willen zitten, dus even onze stoelnummers laten wijzigen. Was dus best gezellig tot Addis Ababa, alleen is er van slapen weinig terecht gekomen. Nu zitten we hier dus allebei in de gang op het vliegveld op de grond te wachten op onze aansluiting. Ik naar Mombasa en zij naar Uganda. Straks dus afscheid nemen en afwachten wie er dan weer naast me zit.

Zondag 1-5-2011
Wat een geweldige beslissing van mij om hierheen te gaan! Het is echt alsof ik thuiskom! Op het vliegveld aangekomen liep ik gelijk door naar de Visa-balie om mijn visum op te gaan halen. Enige verwarring omdat ik geen adres had waar ik verbleef en zij maar vragen "Which hotel????" En ik maar antwoorden "I am staying with a friend, I've written his name on the form" (Moest je namelijk ook gewoon invullen als je geen hotel had). Uiteindelijk mocht ik doorlopen en was het ok. Het visum zou volgens de berichten op internet na januari verdubbeld zijn naar 40 euro, maar toch hoefde ik maar 20 euro te betalen, dus dat was wel beter. Ondertussen had ik m'n telefoon maar weer eens aangedaan om te kijken of ik al een berichtje van Bimba had of hij al stond te wachten. En ja, ik had een berichtje, hij was er bijna. Spannend!!!!!
Ik naar buiten toe met al mijn tassen, meteen de ene na de andere taxichauffeur die probeerde me naar zijn taxi mee te krijgen. Snel doorlopen naar de pick-up plaats waar meteen gevraagd werd of ik opgehaald werd. "Nee, daarom sta ik hier! :S" Hahahaha. Maar toch.... Kenianen zijn superbehulpzaam! Zodra Bimba aan kwam lopen en ik dus naar hem toe liep schoten er 4 handen naar mijn tassen die meteen al mijn tassen achter me aan sleepten. Bimba kende werkelijk waar ongeveer iedereen die daar stond (hij heeft natuurlijk ook jaren zelf op het vliegveld gewerkt), dus na een heel aantal praatjes maken, gingen we maar eens op weg naar Ukunda. Aangekomen bij de rij van de ferry ging de vriend van Bimba (die ons reed) eerst maar eens proberen of ie met wat smeergeld kon voordringen, maar helaas lukte dit niet en moesten we toch helemaal achteraan aansluiten. Ruim een uur later reden we ferry op, die zoals altijd weer stampensvol stond. Na de ferry konden we lekker doorrijden en met de ramen open was dat windje ook erg lekker na ruim een uur in de brandende zon opgesloten te zitten in een auto... 25 minuten later arriveerden we bij Bimba's huis/kamer. Hier dropten we de tassen die heel behulpzaam direct aangenomen werden door 2 jongens die ze naar Bimba's kamer brachten. Er liep nog een jongen van een jaartje of 12 mee. In de kamer aangekomen bleken deze 3 jongens niet zomaar jongens te zijn, maar Bimba's broertjes. Stond ik ff lekker voor gek... Hierna reden we door naar het huis dat Bimba voor ons gevonden heeft, zijn broertjes gingen mee. Het is echt supermooi! We hebben een woonkamer, 2 slaapkamers met kasten, een keuken met kastjes en een badkamer met een douchestang (zit nog geen kop op) en een wc. Helaas is de laatste wel een gat in de grond, maar dan wel zo'n emaille met spoelbak en alles. Het huis staat echt supermooi tussen allemaal groen en naast een grote mangoboom, dus ik hoop daar straks een lekkere mango van te mogen eten als die rijp zijn. Zoals jullie horen hebben we dus ook echt ruimte om mensen te ontvangen, dus heb je je vakantie nog niet geboekt en zou je het leuk vinden om voor 26 oktober in Kenia langs te komen, je bent van harte welkom! Helaas is het huis nog niet helemaal schoongemaakt en staan Bimba's meubels er nog niet in, dus slapen we voorlopig nog even in zijn andere kamers. We hopen dit maandag allemaal te regelen, zodat we er dan vanaf maandag kunnen wonen, maar ik ga er maar vanuit dat het op z'n keniaans gaat en dus nog wel een paar dagen meer kan duren. Dus toch nog even heel primitief een kamer zonder electriciteit, zonder stromend water, gat in de grond wc en douchen met een bak water. Moet zeggen dat ik het tot nu toe nog niet erg vindt. Het heeft ook wel wat, maar ja, het is maar kort waarschijnlijk he....
Na het huis bekeken te hebben zijn we ons even gaan omkleden in Bimba's kamer, want we zouden natuurlijk nog naar de bruiloft gaan. Aangezien het nu een moment was dat er even niets te doen was bij de bruiloft zijn we naar Indian Ocean Resort gegaan, waar Mauritzo, Sally en Belinda waren (de mensen bij wie ik in december ook een dag geweest was). Daar hebben we lekker op het strand gezeten, wat gedronken, wat gegeten en natuurlijk een hoop foto's gemaakt. Daarna zijn we weer terug naar Ukunda gegaan, waar eerst nog even naar Bimba's kamer gingen. Ik was echt enorm moe van de reis, dus het duurde niet lang voor ik in slaap viel. Om 23.00 uur werd ik wakker en hoorde dat het geen zin meer had om naar de bruiloft te gaan, want deze zou nu wel afgelopen zijn. Ik moet zeggen dat ik het niet eens erg vond. Ik was zo moe! Vanochtend zijn we het bruidspaar nog tegengekomen en ik moet zeggen de bruid zag er mooi uit! Een mooie fleurige groene afrikaanse jurk met bloemen erop genaaid en op haar handen en voeten Pico (allerlei tekeningen van een soort henna denk ik)