Malaria

In mijn laatste bericht schreef ik al dat ik behoorlijk beroerd was geweest en dit "griepje" heeft me nog 2 weken beziggehouden. De ene dag alleen maar heel erg moe, de andere dag hoofdpijn, misselijk, soms duizelig, soms spierpijn door mn hele lichaam. Op maandag de 22ste was ik zo beroerd dat ik echt helemaal niets meer kon. Zelfs toen we 's avonds ergens wat gingen eten omdat ik geen puf had boodschappen te doen of te koken, ging ik bijna onderuit, nog voor we ons eten besteld hadden. Het zweet kwam met stromen van mijn gezicht afdruppen. (en het was avond, dus niet zo warm) We zijn dus maar weer naar huis gegaan en Bimba is daarna weer terug gegaan om eten te halen en mee naar huis te nemen. Ik kreeg niets door mn keel.... Na een hele lange nacht slapen voelde ik me iets minder zweterig en misselijk, maar besloot ik toch naar het ziekenhuis te gaan, want hoe ik me de avond ervoor heb gevoeld, heb ik me in mijn hele leven nog nooit gevoeld. Zo beroerd! Overal pijn! Bimba bracht me naar het lokale ziekenhuisje hier in Ukunda (niet het grote ziekenhuis waar alle toeristen naar toe gebracht worden in Diani, maar ik vond dat niet zo erg, want nu hoefde ik niet zo ver van huis). We kwamen de wachtkamer binnen waar iets van 20 mensen zaten te wachten.... De moed zakte me in mijn schoenen.... Ik voelde me ontzettend zwak en bereidde mezelf dus maar voor op uren wachten.... Bimba liep een kamertje binnen en na een minuutje besloot ik maar eens te gaan kijken wat hij aan het doen was. In de kamer stond een houten tafel, een kast en 2 stoelen. Het gaas van de ramen was kapot, het was stoffig en ik had dus geen idee wat dit voor kamer was... Het bleek het laboratorium te zijn... Er werd bloed afgenomen (voor degenen die mij kennen, dit heeft me weer menig traantje gekost) en daarna werd mij gevraagd in de wachtkamer plaats te nemen. Daarbij werd nog wel gezegd dat ik wel geduld moest hebben, omdat ik op mijn beurt moest wachten tot ik aan de beurt was voor de dokter. Oké... daar gingen we dan. Hangend tegen Bimba, half slapend hebben we een tijd gewacht. Geen idee hoelang! Bimba liep op een gegeven moment een andere kamer binnen dan waar de dokter zat en riep mij na enkele minuten binnen. Ze hadden de uitslag van mijn bloed en omdat nu al duidelijk was dat ik malaria had en welke parasiet ik dan had hoefde ik niet meer bij de dokter te komen, maar kon ik gewoon de medicatie krijgen die ik nodig had. Elke ochtend en elke avond 4 tabletten tegen de malaria en 1 tablet antibiotica en 2 paracetamol tegen de pijn en koorts. De paracetamol mocht ik 3x per dag 2 van nemen. Dat betekent dus 16! pillen per dag! De malariapillen en antibiotica moest ik wel met voedsel innemen, want beiden hadden als bijwerkingen misselijkheid, braken enz. :S Nou, dat heb ik geweten! Ik ben de rest van de week kotsmisselijk geweest, kreeg geen hap eten door mn keel! Ik at dan ook echt alleen maar als en omdat ik mijn medicijnen moest innemen.
De man van het laboratorium lachte me trouwens ongeveer uit toen ik vertelde dat ik Lariam nam om geen malaria te krijgen. Hij vertelde me dat de soort malariaparasiet waar Lariam je tegen beschermt hier amper voorkomt. Ik had nu dus ook een andere soort. Ik ben dus ook maar gestopt met die pillen, want die hebben een aantal nare bijwerkingen voor nu, maar ook voor op de langere termijn. En als het toch niet werkt, dan loop ik dat risico liever niet! Dan maar gewoon zorgen dat ik niet geprikt wordt!
De hele week dus aan de pillen en kotsberoerd, ik kreeg geen hap eten door mn keel. Ik was een beetje bang dat de pillen niet hielpen, omdat ik me die maandag ook zo verschrikkelijk misselijk had gevoeld van de malaria. Maar ja, het konden ook de bijwerkingen van de medicijnen zijn... Vrijdagochtend de 26ste nam ik mijn laatste pillen. Vrijdagavond rond een uurtje of 23 voelde ik me opeens een stuk beter. De misselijkheid was weg! Dat scheelde al zoveel!
De volgende dag en zondag ben ik in de middag een paar uurtjes naar Kebene geweest. Ik voelde me niet meer ziek, maar was gewoon echt heel moe, waarschijnlijk nog van de malaria, maar ook omdat ik de hele week amper gegeten en gedronken had.Vanuit Kebene zeiden ze dat ik ook prima thuis mocht blijven, maar ik wilde zo graag even lekker eruit! Had de hele week heen en weer gependeld tussen mijn bed en de bank! Even lekker naar buiten en wat anders doen, was echt even heerlijk. Maar gelukkig had ik ervoor gekozen maar een paar uurtjes te gaan, want daarna was ik wel weer echt helemaal kapot!
Ondertussen zijn we ruim een week verder. Ik heb afgelopen week nog wel redelijk veel geslapen (bijna elke nacht wel 10 uur), maar voel me gedurende de dag goed! Ik hoop nooit meer malaria te krijgen... Maar ja.... Dat is maar afwachten he...