Terug van weggeweest!

Lang geleden ben ik ooit eens begonnen aan het schrijven van deze reisblog. Tot op een gegeven mijn toenmalige laptop kapot ging en ik er dus noodgedwongen mee moest stoppen. Na een tijdje had ik weer een laptop, maar ja, met zulke grote veranderingen in mijn leven, waarvan natuurlijk de geboorte van Lisa er eentje was, kwam het er eigenlijk steeds niet van het schrijven van de blog weer op te pakken. En dat vind ik eigenlijk best jammer van mezelf. Dus ga ik vandaag een poging doen hier gewoon maar weer eens mee te beginnen.
Maar ja, waar te starten hè? Er is zoveel gebeurd de afgelopen jaren, ik kan dat moeilijk allemaal proberen samen te vatten in één verhaal. Lisa is ondertussen een “grote meid” van alweer ruim 3 jaar. Ze gaat sinds januari naar school, want zo gaat dat hier in Kenia. Zodra ze 3 zijn kunnen ze starten in KG1 of zoals het bij Lisa op Katholieke Nursery school heet, “Babyclass”of nursery 1.
Het kiezen van een school was nog niet zo heel gemakkelijk. Verschillende zaken komen daarbij natuurlijk om de hoek kijken. Afstand van huis, hoe staat de school bekend, religie… Maar hier in Kenia spelen ook andere zaken, waar je in Nederland misschien niet zo snel aan denkt. Zo is er per school ook een behoorlijk prijsverschil voor de schoolfees (schoolgeld). In principe hebben ze in Kenia enkele jaren geleden besloten dat er “free education” voor iedereen zou moeten zijn. Dit zijn de zogenaamde government schools. Naar deze scholen zou je dus gratis moeten kunnen gaan, want de leerkrachten worden dan door de regering betaald. Dit werkt natuurlijk helemaal niet zo, want met alleen leerkrachten (waarvan de regering ook nog eens bepaald hoeveel het er zijn per school, dus het kan maar zo dat er voor een hele school maar 2 gekwalificeerde leerkrachten zijn en er voor de rest ouders ingezet worden, zoals bij Kaphingo Primary School) red je het natuurlijk niet op school. Je zal ook een schoolgebouw nodig hebben, toiletten, schoolbankjes/meubilair, potloden/ pennen/ gummen/ schriften, de landelijke examens (moeten centraal ingekocht worden bij de boekhandels door de scholen zelf), en last but not least, moeten de leerlingen ook nog eens allemaal in schooluniform naar school komen (een overblijfsel uit de Engelse kolonisatie). Al dit kost natuurlijk ook geld en scholen stellen voor dit soort zaken dus vaak extra fees in, die ouders moeten betalen voor hun kind daar naar school mag gaan. Desondanks missen de government schools nog een hoop van de bovengenoemde noodzakelijkheden en is het onderwijs aan deze government schools over het algemeen niet zo best. Zonder materialen kan je natuurlijk nog zo’n goede leerkracht zijn, maar wordt het toch vrij lastig een klas van pak m beet zo’n 60 kinderen (wat helemaal geen raar aantal in op dit soort scholen) allemaal iets bij te brengen. Een government school zag ik dus niet zo zitten voor Lisa.
Dan kom je dus bij de privé scholen uit. Als je helemaal niet thuis bent in dit wereldje van scholen, zie je al snel door de bomen het bos niet meer. Gelukkig heb ik hier een heel lief vriendinnetje, Lianne, die door haar werk als leerkracht voor haar stichting Lianne4Kenya, wel heel erg thuis is in deze wereld en na enkele gesprekken waarin ze mij vertelde over schoolprestaties, prijsklassen, maar ook over disciplineren zoals ze dat hier zo mooi noemen (ja, er wordt in Kenia nog met regelmaat een tik met een stevige twijf uitgedeeld in de klas, maar ook thuis), hebben we uiteindelijk de keuze gemaakt voor de katholieke school in Ukunda, Ukunda Catholic Nursery School St. Francis, waar je na 3 jaar doorstroomt naar St. Joseph Catholic Primary School, die je na nog eens 8 jaar kan afronden.
Een school met een non als schoolhoofd, waar Lisa in een klas met ik denk zo’n 30 tot 40 leerlingen zit, maar wel altijd 2 leerkrachten heeft. Ze beginnen hun dag elke dag om 7.00uur in de kerk, die ook binnen de muren van de school staat. Na de kerkdienst, zo rond 7.45 uur lopen de kinderen met hun leerkrachten naar hun klaslokalen.
Naar school draagt Lisa vol trots haar schooluniform, schoolschoenen en schooltas met daarin haar dagboek/agenda en haar huiswerk en kleurtjes. Jaja, hoe klein ze ook zijn, huiswerk hebben ze al. Elke dag moeten ze een door de leerkracht getekend getal of letter inkleuren.
Op school krijgt Lisa elke ochtend tijdens de eerste pauze porridge (een beker pap) en tussen de middag een warme maaltijd. Ook staat er altijd drinkwater in de klas en bij de lunch.
Lisa heeft het erg naar zin op school, al is het vroege opstaan elke ochtend een gevecht. Wat dat betreft lijkt ze wel op dr papa en mama. Maar gelukkig komt ze altijd weer blij om 15.30 uur uit school en verteld ze honderduit over wat ze allemaal wel niet gedaan hebben. Ze heeft al heel wat vriendjes op school, maar het allerleukst is natuurlijk dat haar vriendinnetjes en vriendje van thuis dit jaar ook allemaal daar naar school gaan! Michelle zit bij haar in de klas, Hannes, Mercy en Rebecca zitten in een andere klas.
Na bijna 3 maanden komt nu de eerste echte vakantie eraan voor Lisa. 6 april sluit de school voor een maand. In Kenia gaan de kinderen namelijk altijd 3 maanden naar school en zijn daarna een maand vrij. Deze week schijnen ze examens te hebben. Ben heel benieuwd hoe die examens vorm gegeven worden voor zulke kleintjes, maar oké, we zullen het wel weer zien. Vanaf 6 april kan ik me in ieder geval een maand lang om 5.30 uur nog lekker een keertje omdraaien. Geen vroeg ontbijt klaarmaken, Lisa dr haren vastmaken, haar achter dr kont aanzitten dat ze dooreet en drinkt, haar in dr schooluniform hijsen, spullen laten pakken, snel op de fiets en naar school racen door het drukke ochtendverkeer. Kijk er nu al naar uit!
Voor nu vind ik dit stukje wel weer lang genoeg. Het huishouden wacht op mij! Voordat het straks weer te warm is om zelfs je hoofd maar af te vegen zonder er driedubbel zo hard van te gaan zweten om deze handeling uit te voeren. Hele fijne dag iedereen en hopelijk kan ik mijn voornemen vol blijven houden dit keer! Tot snel!