Regen, Bidi Badu en Poes

Ondertussen is het eind mei, het regenseizoen zou in volle gang moeten zijn, maar het is (nog) niets vergeleken met 5 jaar geleden… Hier aan de kust, en ook in Nairobi is het niet droog (zoals de gebieden waar het gisteren in het Nederlandse nieuws over gegaan is), maar het regent ook geen hele dagen, zoals normaal wel zou moeten… Vooral ’s nachts en ’s ochtends heb je veel regen, maar overdag gaat het de hele dag van plensbui, tot droog, tot miezer, tot weer een plensbui, tot weer miezer of droog, enz. Het is sommige dagen zelfs zonnig en heel warm, blauwe lucht, witte wolkjes, echt apart voor deze tijd van het jaar. Het is wel fijn om tussen de buien door even snel naar de winkel heen en weer te kunnen gaan, maar de 10 dagen onafgebroken pijpestelen hebben we tot nu toe nog steeds niet gehad, toch wacht je daar dan op….

Van de week op een mooie dag nog gezellig met Vanessa naar het strand gegaan. Niet zozeer om te gaan zonnebaden of zwemmen (ik durf niet meer nadat Maud vorige week in een zee-egel is gaan staan…), maar om lekker te gaan lunchen bij Bidi Badu Beachbar. Daar kan je zulke lekkere seafood gerechten eten, heerlijk! Dit keer ging ik niet voor de seafood overigens, ik nam de vleesspiesjes die mijn broertje Paul vorig jaar daar had genomen en ook erg lekker waren ;)
Op het strand waren mannen druk bezig al de algen weg te halen. Tijdens dit regenseizoen liggen er altijd veel algen op het strand, wat het strand natuurlijk een stuk minder mooi maakt dan dat je zou willen. Of ze het nou om die reden weghaalden of dat ze iets gaan doen met die algen weet ik niet, maar ze vulden hele grote juten zakken ermee en leegden deze in een vrachtwagentje dat op de parkeerplaats stond. Het uitzicht over het bijna verlaten strand (het is nu eenmaal laagseizoen nu) werd hierdoor wel weer een stuk aangenamer ;)
Na de alweer overheerlijke lunch namen we de tuktuk-matatu naar Ukunda, waar we nog even langs de slipperzaak van Bidii gingen (de beste fundi van Ukunda ;) ) en de sieradenshop van Josephine voor de laatste aankopen van Vanessa, want helaas ging zij donderdagnacht alweer naar huis 

Vlak voor zij naar huis ging, hebben we nog even een straatkitten geadopteerd. Een poesje van waarschijnlijk zo’n 7 weken oud dat mij al piepend overal volgde. Lisa wilde heel graag weer een poes nadat Lovely, onze aanwaaipoes zo’n half jaar geleden opeens nooit meer kwam aanwaaien, dus Lisa was totally in love! Het beestje was ontzettend vuil en mager, dus nadat ik haar wat omena (kleine gedroogde visjes) gegeven had, maakte ik wat warm water, trok Vanessa een paar handschoenen aan en wasten we haar voorzichtig. Na haar goed gedroogd te hebben, een soort kattenbak in elkaar geflanst, een opengescheurde plastic tas met daarop een paar scheppen zand. Hopen dat ze het daar netjes op zou doen die nacht… En ja hoor! De volgende ochtend vond ik de drolletjes netjes in haar “bak”. :D
Ondertussen is ze een paar daagjes bij ons, ze eet goed, ze wast zichzelf nu regelmatig, slaapt heerlijk bovenop Pauls tas, als ze niet in mijn nek of op mijn borst ligt, en is superspeels. Ik denk dat ze gisteren even een identiteitscrisis had, toen ze besloot de hele dag onder ons bed te gaan poepen op een in plastic verpakte wc-bril helemaal achterin. En stinken dat het deed op de slaapkamer, en ik maar zoeken en zoeken waar die geur vandaan kwam! Vandaag dan maar matras en lattenbodem van hun plek getrokken en ja hoor, netjes in het midden van de bril lagen alle keutels… :S Poes is zeker in een vorig leven een mens geweest…
Ik wilde Poes ook eigenlijk helemaal niet in de slaapkamer hebben, maar het lastige is, dat als ik de deur dichtdoe, ze zichzelf nog door de kier onder de deur kan persen. Daar kwam ik nu dus ook achter… Dus nu standaard een paar kussentjes van de bank voor de dichte deur op de grond, die de kier afsluiten. Hopelijk is ze snel zo groot dat ze er niet meer onderdoor kan ;)